Jak zamontować silnik zaburtowy?

Silnik zaburtowy stanowi kosztowne, ale niezbędne wyposażenie każdej łodzi motorowej i jachtu żaglowego. Jego obsługa wymaga nauki i przyswojenia wiedzy zawartej w instrukcji. Jednocześnie prawidłowa praca jednostki napędowej wiąże się też z jej przepisowym montażem. Można go wykonać na dwa sposoby, które różnią się kosztem, stopniem trudności, ale też efektami, jakie zapewniają. Poznaj te sposoby.

Montaż silnika zaburtowego do pawęży

W języku żeglarskim pawęż jest tylną ścianą statku, rufą przyjmującą formę płaszczyzny opuszczonej pod niewielkim kątem do wody. W fachowej terminologii określa się ją również lustrem ze względu na jej charakterystyczny kształt i odbijanie światła. Jest to też idealne miejsce do umocowania silnika zaburtowego, w którym montaż napędu jest stosunkowo prosty. Wynika to z faktu, że zarówno producenci jednostek napędowych jak i łodzi przystosowują je do takiego zadania.

Przeczytaj również: Wady i zalety progów zwalniających

Mocowanie silnika do pawęży wykonuje się w kilku krokach:

• nałożenie mocowania silnika na pawęż łodzi,
• dokręcenie śrub z motylkiem (należy to robić z wyczuciem, aby nie doprowadzić do zerwania mocowania),
• zabezpieczenie silnika przed zerwaniem dodatkową linką asekuracyjną,
• ustawienie głębokości zanurzenia silnika (zalecane jest ulokowanie końca śruby minimum 2 cm pod dnem łodzi),
• ustawienie kąta natarcia silnika.

Na zamocowaniu silnika zaburtowego do pawęży nie kończą się jeszcze obowiązki żeglarza. Musi on pamiętać o sprawdzaniu mocowania przed każdym użyciem jednostki napędowej. Ważne jest też regularne wymienianie w niej oleju.

Przeczytaj również: Jakie funkcje pełnią listwy przypodłogowe i jak je zamontować?

Montaż silnika w studzience kokpitowej

Na bałtyckie rejsy lepszą alternatywą dla prostszego i tańszego mocowania jednostki zaburtowej do pawęży jest umocowanie jej w studzience kokpitowej. Wymaga ono jednak prac laminarskich, które nie każdy potrafi wykonać samodzielnie. Jak twierdzą specjaliści ze sklepu żeglarskiego Zefir, wykonanie tego zadania wymaga uwzględnienia kilku czynników. Są to między innymi: wielkość achterpiku, wielkość kokpitu i położenie steru. W każdym przypadku jest preferowana inna metoda umieszczania silnika w studzience.

Przeczytaj również: Jakie wymagania muszą spełniać systemy nagłośnienia obiektów sportowych?

Przykładowo przy dużym achterpiku i małym kokpicie oraz położeniu steru na pawęży zalecane jest montowanie studzienki na achterpiku. Z kolei przy odwrotnych proporcjach niezbędne będzie dolaminowanie skrzyni w tyle kokpitu. Jeśli jacht jest wyposażony w mały i długi kil, studzienka najlepiej sprawdzi się w bakiście burtowej. W jachtach regatowych z fil kilem idealnym miejscem na montaż studzienki będzie strefa pod pokładem mostkowym.